محبت ڪلھ ۽ اڄ - ھمير گاد

محبت ڪلھ ۽ اڄ

ھمير گاد

اڄ ڪلھ جي جديد دؤر، پيار ۽ محبت کي رانديڪو بڻائي ڇڏيو آ. نهايت سولائيءَ سان موبائل يا فيس بڪ جي ذريعي راڻي ڳولهڻ پوءِ وري انهيءَ ڏي بئلينس موڪلڻ ۽ ائين ڪهاڻي اسٽارٽ...

اڪثر اهو به ڏٺو ويو آ ته ڇوڪرا جنهن ڇوڪريءَ کي پنهنجي خوابن جي شھزادي سمجهي انهن ڏي ايزي لوڊ موڪليندا آھن اهي ڪجھ ڏينهن کان پوءِ شھزادي نه شهزادو پان وارو ۽ اسلم ڏَھيءَ وارو  نڪري پوندا آھن.

ھو جمالو - ڪيريو آفتاب

ھو جمالو

ڪيريو آفتاب

مشهور لوڪ گيت هو جمالو جي تخليق جو سبب سنڌو درياهه مٿان روھڙي ۽ سکر جي وچ ۾ اڏيل بنا پلر (ٿنڀي) جي لوھي پل آھي... اچو ته ھن ھو جمالو لاڏي گيت جو اڀياس ڪيون. ھو منھنجو کٽي آيو خير سان. سال ۱۸۸۹ع ۾ جڏھن سنڌو درياءَ پنھنجي موجن ۾ تار ٿي وھندو ھو. تڏھن انگريز سرڪار سکر روھڙي شڪارپور جيڪب آباد ۽ ڀرپاسي جي شھرن جي واپار ۽ عوام جي آمدروفت کي نظر ۾ رکندي تڏھوڪي انگريز واسراءِ لئنسن ڊائون پل جي نالي سان سنڌو درياهه مٿان ھڪ پل ٺاھڻ جو فيصلو ڪيو ان وقت جي انگريز سرڪار سکر ۽ روھڙي جي وچ ۾ سنڌو درياهه تي ٺھندڙ ھن بنا پلر (ٿنڀي) يا ڪنھن سھاري ٺاھيل لوھي پل لا۽ برطانيا مان ۳۳۰۰۰ ھزار ميٽرڪ ٽن وزني لوھ سنڌ گھرايو ويو جنھن جي قيمت ان وقت چاليھ لک رپيا ھئا ۹۰۰ فوٽن تي ٺھندڙ ھي بنا پلر جي لوھي پل جو ڪم ۱۸۸۶ع کان شروع ڪيو ويو جيڪو ٽي سالن تائين ھلندو رھيو ۽ ۱۸۸۹ع ۾ مڪمل ٿيو ھن سکر روھڙي جي وچ ۾ ٺھندڙ پل جي مستري جو نالو اليگزينڊر مينڊوز ھيو ۽ ھتي مزدوري ڪندڙ تقريبن سکر سينٽر جيل جا سزايافته قيدي ھيا باقي ٿورو گھڻو تعداد مقامي ماڻھو ھيا.

ويلنٽائن ڊي - ھمير گاد

ويلنٽائن ڊي

طنز ۽ مزاح

ھمير گاد

ڏٺو وڃي ته عاشقن جي لاء هر ڏينهن ويلنٽائن ڊي آ، سواءِ محبوبه جي پيءُ جي هٿان خوار ٿيڻ جي. اڪثر عاشق هن ڏينهن تي ڏاڍو پريشان هوندا آھن. پريشانيءَ جو سبب ٻيو ڪجھ نه بس اهو هوندو آ ته کاڌو کائڻ کان ٽي وي ڏسڻ جي آدابن تائين ته ڪتاب موجود آھن پر ڪنهن ڪتاب ۾ عشق جا آداب نه ٿا ملن. انهن ڪتابن ۾ عشق جا ڪيترا ئي شعر ته موجود هوندا آھن پر طريقو ٻڌايل ناهي هوندو. ڪاش طريقو به ٻڌايل هجي ها؟

گڏهه يا ڪتي واري زندگي، چونڊ پنهنجي پنهنجي - خير محمد ڪولاچي

گڏهه يا ڪتي واري زندگي، چونڊ پنهنجي پنهنجي

خير محمد ڪولاچي

سنڌ لٽريچر فيسٽيول ۾ سنگت مان ميل ملاقاتون به ٿينديون رھيون. هڪ ڏينهن ست اٺ دوست چانهه پيئڻ لاءِ وڃي ويٺاسين. ان چوياريءَ ۾ هر ڪنهن جا واقف پئي شريڪ ٿيا. هڪ همراهه جيڪو منهنجي دوست جي واسطي وارو هو سو به اچي اتي ويٺو. ٻين اڻ واقفن جي ڀيٽ ۾ هن ويهندي دوست کي اتي ويٺلن سان تعارف ڪرائڻ جو چيو. ان تي منهنجي دوست سندس نالي ٻڌائڻ سان گڏ اهو به ٻڌايو ته هو هڪ اهم کاتي ۾ ڊپٽي سيڪريٽري جي عهدي تي فائر آهي. شايد هن ان محفل ۾ پنهنجي عهدي جي حوالي سان توجهه پئي چاهيو. منهنجي باري ۾ هن کي ٻڌايائين ته هي ڪولاچي صاحب آهي، جيڪو ڪئناڊا ۾ رهندو آهي. ان ٻڌڻ تي هن مون کي مخاطب ٿيندي چيو ته؛ ٻڌو آهي ته ڪئناڊا ۽ آمريڪا ۾ ماڻهو وڃي اتي مزودري ٿا ڪن. اهو چئي هن منهنجو جواب ٻڌڻ چاهيو. مون محسوس ڪيو ته ھن ۾ ٻئي کي گھٽ ڏيکارڻ وارو رويو ھو، جيڪو سندس اندر احساس ڪمتري جي نشاندھي ڪري ٿو. مون کيس چيو ته؛ ان جو جواب ڏيڻ کان اڳ، مان تو کي هڪ سِک جو قصو ٿو ٻڌايان. ان سِک سان منھن جي ملاقات ان وقت ٿي جڏهن اسان ٽورنٽو ويجهو، هڪ ننڍي شهر ۾، هڪ هوٽل تان ماني کائي نڪتاسين پئي.

اڳ ڪٿي - مٺل جسڪاڻي

اڳ ڪٿي!

مٺل جسڪاڻي

ممڪن آھي ته مستقبل ۾ ڪنھن ايم اي مونوگراف، ايم فل پراجيڪٽ، پي ايڇ ڊي ٿيسس، ڪنھن سمپوزيم، يا ڪنھن ڪانفرنس جو عنوان اھو به ھجي؛

ھلندي ڪا ٽنڊي - نصير مرزا

ھلندي ڪا ٽنڊي

نصير مرزا

حيدرآباد کان ٽنڊي الهيار ويندي، رستي ۾ هيءُ جيڪو ”قبو اسٽاپ“، اڄ ته بابا اتي روڪيس. روڪيس...ان ڪري جو اتان کاٻي هٿ تي فرلانگ اڌ جي مفاصلي تي نڪ جي سڌ ۾، بقول مرزا قليچ بيگ؛ جيڪو داناءُ درويش، مجذوب عارف، ڪامل ۽ خوش گفتار شخص ابدي آرامي آھي، ان جي قبر ڪتبي تي وڃي پڙهي ته ڏسو! هي ڇا ته حيرت جهڙا لفظ لکيل آهن: ”جيئن توهان اڄ آهيو، تيئن آئون ڪالهه هوس. سڀاڻي توهان به ائين ئي هوندئو جيئن اڄ آئون آهيان-“ ۽ ان لحد ۾ ليٽل آهي وتايو فقير...جنهن تي واهه جو ميلو متل اٿوَ.